کد مطلب:18868
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:7
«عقل عملي» در اخلاص و عبادت، چه نقشي دارد؟
عقل عملي داراي شئون و آثاري مثل اراده و اخلاص است. و اين عقل همان نوري است كه وسيله شناخت و پرستش خدا و در نهايت بهشتي شدن انسان ميشود. هرگاه اين نور بدون هيچ مانعي و خسوفي تابش داشت، حالت ايمان و اخلاص ايجاد ميشود و هرگاه اين عقل به سبب پيروي از هواي نفس، مكسوف و پوشيده شد، حالت كفر و ريا بيدار ميشود.
كليني (رحمه الله) از امام صادق(ع) روايت كرده است «لَيسَ مِن الإيمان و الكُفر إلّا قِلّة العَقْل ـ قيل و كَيف ذاك يا ابنَ رَسول الله(ص)؟ قال ـ إِنّ العَبد يَرفع رَغْبته إلي مَخلوقٍ فلو أَخلص نيّته لِلّه أَتاه الله الَّذِي يُريد في أَسرَع من ذلك» (كافي 1/28/33) مرز ايمان و كفر چيزي جز كم عقلي نيست. چون انسان به منظور جلب توجه ديگران عبادت ميكند در حالي كه اگر اين عبادت را براي خدا خالصانه انجام دهد، خداوند زودتر او را به مطلوبش ميرساند.
شبيه اين روايت نيز از امام باقر(ع) نقل شده كه حضرت فرق بين حق و باطل را كم عقلي بيان فرمودند
پس مخلصْ عاقل است و كسي كه عاقل نيست، مخلص نخواهد بود؛ در نتيجه ريا ميكند. چنانكه عاقل، رياكننده نيست و رياكار عاقل نخواهد بود.
آية الله جوادي آملي
حكمت عبادات
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.